(مجموعه شعرها)

نویسنده : محمدعلی سپانلو

جسد را از میان کلمات قلم زدم / به لبخند تو رسیدم / (فرقی نمی کند از من به تو یا از تو به من...) به خاطراتم خوش آمدی / قلمروی سیاه که در آن سپیده دم همنام توست/ از هوای گذشته، جسد را بیرون کشیدن / به لبخند آن پشت و پسله ها رسیدن / هماهنگ با هواکش ها و ساعت ها اندیشیدن / با ریزشی بلورین، پایین آبشار، به دریاچه غلتیدن / شناگرانه عبور تابستان را دیدن / از جانماز ها و صندوقچه های قدیمی / درخشش عطر ها را چشیدن / بی عینک نوشتن / در گیر رودخانه ای که دمی پیش رفت / مسئول واژه ای که هم اکنون گذشت، نبودن... / رفیق! متاسفم که صید خاصی نگرفتم / بگذار با هم بگذرانیم (من با تو، یا تو با من ، فرقی نمی کند ) / شاید ادامه دادیم رویای مشترک را / حتی اگر ستاره با ما هم نمی خواند / در سرزمین نیاکانی جنون باستانی تر است از نجوم .