«بوروس فردريك اسكينر» در كتاب «فراسوي آزادي و شأن» خود اظهار مي دارد كه در واقع آزادي به معناي خلاصي از محرك آزارنده و شرايط ناگوار است و از نظر او تلاش انسان ها براي آزاد شدن چيزي جز بازتاب نيست و رفتاري غير ارادي و در واقع رفتاري شرطي شده است. هر موجودي كه در تنگنا قرار مي گيرد يا براي رهايي از آن تنگنا كاري كه از او خواسته شده انجام مي دهد و يا فرار مي كند و يا اقدام به حمله به محرك آزارنده مي كند. البته از نظر او ايت ها رفتارهايي غير ارادي هستند. بدين ترتيب او اعتقادي به آزادي و وجود اراده در انسان ندارد و رفتارهاي انسان راحتي تلاش او براي آزادي را كاملا جبر مي داند و معتقد است كه انسان ها يا به خاطر محيط و يا ژنتيك اقدام به انجام رفتاري معين مي كند.

نگارنده در اين كتاب بيان مي كند كه اگر موجود در پي انجام كاري از محرك آزارنده خلاص شد، در آينده هنگام وجود آن محرك آزارنده به احتمال بيشتري همان كار را انجام مي دهد. و در واقع موجود به انجام آن كار شرطي شده. حال سوال اينجاست كه اولا علت دفعاتي كه موجود آن كار شرطي شده را انجام نمي دهد چيست؟اگر علت رفتار انسان و علت تلاش او براي آزادي تنها شرطي شدن است پس چرا هر ازچند گاهي موجود اقدام به انجام كار شرطي شده نمي كند و اگر هفتاد بار آنرا انجام مي دهد سي بار انجام نمي دهد؟ و در نگاهي وسيعتر چرا هرازچند گاهي در دنيا شاهد اتفاقاتي هستيم كه افراد براي رهايي از محرك آزارنده اقدام به كاري كه از آنها خواسته شده نكرده اند.

اسكينر اذعان مي دارد كه موجودات در مواجهه با محرك آزارنده سه كار انجام مي دهند يا مي گريزد، يا براي رهايي ازآن كاري كه از آن ها خواسته شده انجام مي دهند به عبارتي ديگر زير يوغ ظلم مي روند ويا عليه آزارگر مبارزه مي كنند. در نتيجه انسان يكي از اين سه راه را انتخاب مي كند. و در يك كشور ي كه زير ظلم ظالم آزارگر قرار گرفته عده اي مي گريزند، عده اي تحمل ميكنند و عده اي مبارزه.

در نهايت آنكه كتاب «فراسوي آزادي و شأن» به مشكلاتي كه انسان معاصر با آن درگير است و آينده او را تهديد مي‌كند، از جمله آلودگي بيش از حد محيط زيست، ازدياد بي‌حساب جمعيت، نابود شدن منابع طبيعي و جنگ هسته‌اي اشاره مي‌كند. نويسنده مي‌گويد علم به صورت نامناسب رشد كرده. علم، نخست به مسائل ساده پرداخته و كنترل انسان را بر طبيعت بي‌جان گسترش داده اما انسان را براي مشكلات جدي ناشي از اين كنترل آماده نكرده است. شناخت انسان از مسائل فيزيكي و زيست‌شناختي خيلي بيش از شناخت او از مسائل خود انسان و رفتار انسان بوده و اسكينر بر اين اعتقاد است كه براي مقابله با خطرات فعلي، علم رفتار نيز بايد به چنان پيشرفتي نايل آيد كه از طريق آن انسان بتواند به يك تكنولوژي نيرومند رفتار دست يابد.