(اندیشه‌های نو 4)

نویسنده : مهدی پارسا

در این مجموعه مطالبی پیرامون دریدا، تاثیر پذیرترین متفکر تاریخ که از تاثیر گذارترین افراد بر دیگر فیلسوفان است سخن به میان آمده؛ دریدا فلسفه ای پیچیده و دشوار دارد که درک آن فلسفه را به چیزی شگفت آور تبدیل می کند. نمی توان میان فلسفه و او جدایی قائل شد زیرا که این دو پیوندی ناگسستنی با یکدیگر دارند و دریدا را می توان تجسمی از فلسفه در عصر ما دانست. در این کتاب ابتدا به تفکردریدا و جایگاه و اهمیت ان پرداخته شده و ورود وی به بخش هایی که پیش از این در چارچوب فلسفه جای نمی گرفته اما پس از آن مورد توجه فیلسوفان واقع شده بررسی می شود، سپس به فیلسوفانی پرداخته می شود که به نوعی با دریدا ارتباط پیدا می کنند.

گزیده ای از کتاب :

از نظر دریدا فرآیند خواندن و درک کردن یک متن که همواره شفاف و خنثی تلقی شده، به هیچ وجه خنثی نیست. عمل خواندن و درک کردن متون، که همواره خود را بدیهی و شفاف نشان می دهد، محل پایدارترین رسوب های متافیزیکی است. پس خواندن در دریدا دیگر تلاش برای کشف معنای نهایی متن یا نیت مولف نیست، بلکه شرکت در جریان تفسیری ای است که متن را به راه می اندازد. خواندن نه کشف، که قسمی خلق است. خواندن در درون متن نفوذ می کند و تقدس اش را از آن می گیرد. متن دیگر مقدس نیست، زیرا معنای متن در جایی دیگر نهفته نیست. این معنا در بازی دال ها در متن و با فرایند خواندن تولید می شود. متنی که خوانده نشود متن نیست. نویسنده نیز در جریان تفسیری دال هایی که به او تعلق ندارند شرکت می کند.