نویسنده : فرهنگ رجایی

   ترجمه : عبدالحسين آذرنگ

نگارنده در این کتاب ابتدا از منطق، ابزار و اسلوب گفت و گو، به ویژه گفت و گو میان تمدن‌ها سخن به میان می‌آورد، سپس با مروری انتقادی بر تفسیرهای اصلی و غالبا متناقض پدیده "جهانی شدن"، مختصات آن را بررسی می‌کند .او جنبه‌های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی همبستگی، و به فزونی جهان شدن را با استناد به منابع غربی و غیر غربی و از منظر خوش‌بینانه و بدبینانه فرا روی خواننده قرار می‌دهد .افزون بر آن، وی چالش‌های پیچیده روزافزون عصر اطلاعات را با نوع آموزش و تربیت جدید نشان می‌دهد .به نظر می‌رسد مهم‌ترین هدف نگارنده تاکید بر مقوله گفت و گو در عصر ارتباطات برای رهایی بشریت از چنگ نابخردی‌ها است .سخن اصلی نویسنده در کتاب این است که" :آمیزه‌ای از فروپاشی نظام جهانی دو قطبی، فرا رسیدن انقلاب اطلاعاتی، و پیدایش اندیشه پسا تجددخواهانه، بشریت را در آستانه دوره جدیدی قرار داده است .عناوین چهارفصل کتاب عبارت‌اند از" :آفرینش نوبیناد"، "نظریه‌ای درباره جهان گسترش"، "ظهور تمدن اطلاعاتی "و "آینده جهانداری بشریت ."