(و گفتاری از منوچهر آتشی درباره‌ی کتاب)

نویسنده : رضا صفریان

بخشی از این کتاب :

قسمت‌هایی از سروده‌ی بلند «بصیرت سایه‌ها»
و من دلم تاریک بود

به جستجوی نور کتاب می‌خواندم

دلم تاریک‌تر شد

به سراغ سخنوران رفتم

در میان آنان برخی

مرا به هیاهو نصیحت می‌کردند

هیاهو و دیگر هیچ

و هیاهو سخت بود

ولی بسیار آسان

ولی هیاهوی آسان حتی

نیازمند جهل یا باور بود

و جهل و باور ثمره‌ی یقین

و یقین بی‌نیاز از هیاهو

و لذا جستجوی هیاهو

منجر به خاموشی بود

.....