نویسنده : ضیاءالدین ترابی 

این کتاب پيرامون نگاهي نو به شعر مهدي اخوان ثالث شاعر پرآوازه قرن معاصر كه سخني بسيار تاثير گذار داشت و كارنامه ادبي درخشاني از خود به يادگار نهاده است. اشعار كلاسيك و نو در آثار اخوان مشاهده مي شود اما بيشتر شهرتش را به خاطر شعرهاي نو نيمايي‌اش دارد. از جمله آثار او مي توان به «در حياط كوچك پاييز، در زندان»، «دوزخ، اما سرد»، « عطا و لقاي نيما يوشيج» و « تو را اي كهن بوم و بر دوست دارم» اشاره كرد. او آثار منظوم و منثوري از خود به جا گذاشته كه البته شعرهايش شهرت بالاتري دارند.

گزیده ای از کتاب :

در ميان شعرهاي مهدي اخوان ثالث، مانند نيما يوشيج، به شعرهايي بر مي خوريم كه بين شعر نو و شعر كلاسيك قرار مي گيرند. شعرهايي كه بايد آنها را در فصلي بينابين و تحت عنوان نئوكلاسيك طبقه بندي كرد. گرچه نيمايوشيج به عنوان بنيانگذار شعر نو و نو آئين فارسي از تجربه در قالبهاي گوناگون ناگزير بود و براي او تجربه قالبهاي كلاسيك و عبور از آن و رسيدن به قالبهاي نئوكلاسيكي چون چهارپاره و دوبيتي ها پيوسته امري ضروري و روندي طبيعي بود. درست به خاطر همين هم سرودن شعر در قالبهاي كلاسيك و نئوكلاسيك در حقيقت براي نيما پل عبوري است به سوي شعر نو و او كه آغازگر راه جديدي است، به تجربه در اين قالبها نياز دارد. از طرف ديگر براي نيما شعر و قالبهاي كلاسيك تنها براي تجربه و تجربه اندوزي است و محلي نيست كه نيما در آن توقف كند. ولي وضع اخوان، به كلي با نيما فرق دارد.