رمون كنو در تاريخ ادبيات معاصر فرانسه در قرن بيستم چهره يي منحصر به فرد محسوب مي شود چرا كه او توانست مراحل مهم سوررئاليسم ، ادبيات متعهد و رمان نو را تجربه كند و پشت سر بگذارد و در عين حال تسليم هيچ كدام از اين مكاتب نشود.غرابت و جذابيت فراوان نوشته هاي كنو از هيچ مكتب و آييني سرچشمه نمي گيرد مگر از چشمه جوشان خلاقيت خودش .به تعبير پير برونل منتقد برجسته ادبيات فرانسه «آثار رمون كنو به علت مهارت و تسلطي كه نويسنده در فنون ادبي از خود نشان مي دهد و طنز گستاخانه يي كه آثار آن را ضايع مي كند به منزله تمجيد و تجليل و در عين حال نفي و انكار ادبيات به شمار مي رود.»
    اعتبار فراوان كنو در رمان نويسي فرانسوي بيشتر از اين رواست كه او هم آواز با لويي فردينان سلين به زبان ادبي و كلاسيك مي تازد و از آزادي زبان محاوره در مقابل اصول و قواعد دستوري دفاع مي كند. كنو به بهانه اينكه به زبان گرمي و روح ببخشد قواعد كهنه و فرسوده نحو را در هم مي شكند و اصطلاحات عاميانه و كلمات آرگو را در كلام خود وارد مي كند و حتي تا جايي پيش مي رود كه املاي ابداعي و خاصي را پيشنهاد و در آثارش به كار مي برد كه براساس تلفظ واقعي كلمات است و نه بر پايه تلفظ قانوني آنها. آثار رمون كنو از طنز و لودگي بي نظير و غيرقابل تقليدي سرشارند كه كمتر در نزد ديگر نويسندگان معاصر فرانسوي ديده مي شود.رمون كنو را شايد بتوان به تعبير خودش يك «ماجراجوي انديشه ها» دانست زيرا او كسي نبود كه به يك نظريه يا عقيده پابرجا بماند و نمونه آن ورود خودخواسته او به جرگه سوررئاليست ها و آشنايي و دوستي با پاپ آنها يعني «آندره برتون » بود و همچنين در نهايت اختلاف فكري عمده با آندره برتون كه منجر به قطع رابطه او با گروه متعصب سوررئاليست ها مي شود؛ اين نكته بسيار مهمي است كه تاثير فراواني در روند جهان بيني و سير تكاملي آثار كنو گذاشته است و بد
    ون در نظر گرفتن اين رويداد هرگونه شناختي از اين نويسنده ناتمام و ناقا است .كنو در فواصل سال هاي 1930 تا 1940 طرح تمامي آثارش را ريخت و از قرار معلوم تا پايان عمر مشغول سروسامان دادن و از قوه به فعل درآوردن اين طرح كلي بوده است . او كه در سال 1938 به عنوان برگزيننده و ويراستار كتابهاي ترجمه شده از انگليسي وارد انتشارات گاليمار شد در سال 1942 به عنوان دبير كل انتشارات برگزيده شد.در آن سال ها به همراهي ميشل گاليمار دايره المعارف معتبر «پلئيادها» را بنيانگذاري و به مدت سه دهه آن را سرپرستي مي كند. كنو در طي اين سال ها فهرستي از خوانده ها و مطالعات خود را كه بالغ بر چند هزار جلد كتاب مي شد، تحت عنوان «كنوي بي سواد» تنظيم كرد و به چاپ رساند كه در نوع خود به واسطه عمق مطالعات اين نويسنده حيرت انگيز و مثال زدني است .