کتاب حاضر، مشتمل بر چهار داستان کوتاه فارسی است که با بیانی شیوا و روایتی جذّاب نگاشته شده است. «سیروس در اعماق»، «اتوبوس»، «نامه های شبانه»، «حسین» عنوان های داستان های این کتاب هستند. در داستان «سیروس در اعماق» می خوانیم: ««سیروس»، همسال، هم بازی و هم نام من، همسایة ما بود. یعنی خانه شان درست همان خانة کوچک سر کوچه بود که هنوز هم هست. دیوار اطاق هایش، گمان می کنم 2 اطاق و 1 ایوان داشت، قسمتی از دیوار حیاط ما بود که شکم آورده بود و 1 درخت انجیر وسطش روئیده بود. در قسمت شمالی حیاط خانة ما بود که بزرگ بود و هنوز هم هست. حالا مدّتی است که تمام خانه های قدیمی را کوبیده اند و خانه های نو چند طبقه و آپارتمان های کوچک و بزرگ ساخته اند، اما در محلة ما، آن 2 خانه قدیمی هنوز به هم تکیه داده و مانده اند و شاید بدین ترتیب غربت خود را در لابه لای آن همه آهن و آلومینیم و آنتن تلویزیون و لوله های جورواجور دور و بر تحمل می کنند.»