سپانلو در این کتاب از نخستین برخوردهای قلمی خود با ادبیات و هنر معاصرش از نوجوانی تا روزگار میان‌سالی نمونه‌هایی آورده است. چنان که خود اشاره می‌کند بخشی از یادداشت‌ها و مقالات پیرامون مهم‌ترین حوادث ادبی و هنری دوران خاصی از حیات کشورمان و بخش دیگری تماشای رویدادها و البته عکس‌العمل‌های او نسبت به آنهاست.

نقدهای او درباره‌ی شعر «مرگ ناصری» شاملو و مقاله‌ی گلشیری با موضوع شاعری و نیز بررسی قدیمی‌ترین یادداشت‌های یک موبد زرتشتی که از زمان یزدگرد سوم به ‌جا مانده و بحث گروهی از بزرگان ادب ایران حول شعرش، خواندنی است.

به این مجموعه بیافزاییم گزارش دیدارها و مصاحبه‌های او را با آگاتا کریستی، لویی آراگون، و نیز ملاقات مشهورش با خورخه‌لوئیس بورخس که به سبک بورخس نگاشته شده است.

دنباله‌ی نوشته‌های سپانلو، یعنی در واقع جلد دوم این کتاب ، با عنوان "دیده‌بان خواب‌زده" توسط انتشارات نیلوفر در سال 1392 به چاپ رسیده است.