«معمای مدرنیته» یکی از مهم‌ترین تالیفات بابک احمدی است که برای نخستین بار در سال 1377 روانه کتابفروشی‌ها شده بود. وی در این کتاب به نقد مدرنیته پرداخته است.

کتاب 9 فصل دارد که عناوین آنها به ترتیب عبارتند از: «معمای مدرنیته»، «مدرنیته و پندار هویت»، «انسان گرایی»، «مدرنیته و فلسفه اخلاق»، «اخلاق و زندگی»، «متافیزیک مدرنیته»، «علم باوری و اروپا محوری»، «ناسازه‌های دموکراسی» و «فیلسوف و سیاست مدار».

مباحثی که نویسنده درباره مفهوم مدرنیته، ربط آن با انسان گرایی و نیز اخلاق، علم باروری، اروپا محوری، دمکراسی و انتقاد، مطرح کرده همه با استفاده از آخرین دیدگاه‌های مهم‌ترین اندیشمندان و متفکران معاصر (و متعلق به یک نحله فکری خاص که از آن با عنوان پسامدرنیته یاد می‌شود) از جمله میشل فوکو، مارتین هایدگر و... بوده است. در واقع احمدی در این کتاب شرحی از تفکرات این فیلسوفان در نقد مدرنیته را به مخاطبان ارائه می‌دهد.

احمدی در بخشی از یادداشت ابتدایی خود بر این کتاب نوشته است: در این کتاب 9 جستار درباره مدرنیته آمده‌اند. هر یک از آنها را می‌توان به صورت مستقل خواند، اما با هم ارتباط دارند. کوشیدم تا بحث‌های گذشته‌ام درباره مدرنیته را پیگیری و روزآمد کنم... جستارهای کتاب با این دوران سر جنگ دارند و می‌خواهند به گفته نیچه، نابهنگام و غیر مدرن باشند و بگویند چون علم باوری، خرد باوری و آزادی مدرن مشکل سازند، باید افق زندگی دیگری آفرید.»