آغاز آشنايي ايرانيان با فلسفه ي غرب به بيش از يك سده مي رسد.فلسفه ي معاصر غرب به دوشاخه ي فلسفه ي آنگلوساكسون(تحليلي) و فلسفه ي قاره اي تقسيم مي شود.

در حوزه ي فلسفه ي تحليلي بيش تر با فلسفه هاي«مرتبه ي دوم» روبه رو هستیم كه معارف ديگري چون علم، هنر، تاريخ، اخلاق، دين و زبان را بررسي مي كند.

اين كتاب عملا همه ي جنبه هاي موضوع، اعم از منطق و فلسفه و علم، مابعدالطبيعه، معرفت شناسي و فلسفه ي ذهن، فلسفه ي اخلاق، و فلسفه ي سياسي را پوشش داده هم چنان كه به پاره اي از تاريخ فلسفه نيز مي پردازد.

مترجم این اثر درباره‌ی این کتاب چنین می‌گوید :

در خلال گفت‌وگوهاي اين كتاب مي‌توان انديشه‌هاي ژرف پاره‌اي از مهم‌ترين فيلسوفان تحليلي و متأخر غرب را نه خيلي ساده، اما با زحمت كمتري نسبت به روش‌هاي ديگر دريافت.

فلسفه تحليلي با تحليل مفاهيم سر و كار دارد و همین موضوع، آن را فلسفه‌اي برج عاج‌نشين نشان می‌دهد. شما دست‌كم در نسل اول فیلسوفان تحلیلی برقراری ارتباط فکری را دشوار می‌بینید چون اغلب انديشه‌ها ملموس و عيني و مرتبط با مسايل اجتماعي و سياسي نيست. بنابراين سنت تحلیلی را می‌توان تاحدی انتزاعي‌تر از فلسفۀ قاره‌ای دانست و به‌طور طبیعي این نکته فهم آن را دشوارتر می‌کند....