سیدنی آرتور لومت در 25 ژوئن 1924 در فیلادلفیا در یک خانواده یهودی به دنیا آمد؛ پدر او بازیگر، کارگردان، تهیه کننده و نویسنده ای یهودی لهستانی بود که به امریکا مهاجرت کرده بود. او بازیگری تئاتر را در Professional Children's School نیویورک و دانشگاه کلمبیا آموخت.

لومت فعالیت هنری را به عنوان یک کودک بازیگر از چهار سالگی در نمایش‌های رادیویی و از پنچ سالگی در تئاتر آغاز کرد و سال 1939 در فیلم سینمایی "یک سوم ملت" بازی کرد. در سال 1939، با جنگ جهانی دوم وفقه ای در کار او ایجاد شد؛ او مدت سه سال را در ارتش امریکا گذراند و پس از جنگ ابتدا نمایش‌هایی را خارج از تئاتر برادوی روی صحنه برد. او در سال 1950 کارگردانی مجموعه های تلویزیونی را آغاز کرد.
لومت نیز مانند "وودی آلن" و مارتین اسکورسیزی علاقه فراوانی به ساخت آثارش در خیابان‌های نیویورک داشت و در بیشتر فیلم‌هایش این احساس به چشم می‌خورد.
سیدنی لومت توانایی خاصی در بازی گرفتن از بازیگران سرشناس داشت و هنرپیشه‌های معروفی چون "کاترین هپ‌بورن"، "مارلون براندو" و "هنری فوندا" برای فیلم‌های او نامزد و برنده جایزه اسکار شدند.

لومت 5 بار نامزد جایزه اسکار شد؛ او در سال 1957 اولین فیلم بلند خود با نام "12 مرد خشمگین" را ساخت؛ این فیلم نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردانی شد. لومت با فیلم‌های "بعدازظهر سگی"، "شبکه" و "حکم دادگاه" نامزد اسکار بهترین کارگردانی و برای فیلم "شاهزاده شهر" نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی شد.

"سفر طولانی روز به شب"، "تپه"، "نوارهای آندرسن"، "سرپیکو"، "جنایت در قطار سریع‌السیر شرق"، "قدرت" و "پیش از آنکه شیطان بداند مرده‌ای" از آثار سینمایی لومت هستند.

بهمن فرمان‌آرا (مترجم کتاب) درباره‌ی این اثر چنین توضیح می‌دهد :

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های فیلم‌ساختن این است که چیزهایی را درباره‌ی بازیگرها و کار با آن‌ها می‌گوید که درهیچ کلاس درسی نمی‌توان آن‌ها را شنید و یاد گرفت.

سیدنی لومت وقتی سرگرم نوشتن این کتاب بوده اصلا به این فکر نمی‌کرده که خاطراتش را از روزهای فیلم‌سازی روی کاغذ بیاورد و بنویسد مارلون‌براندو سر صحنه‌ی فیلم‌برداری این گونه رفتار می‌کرده و پل نیومن به گونه‌ای دیگر؛ دنبال این بوده که توضیح بدهد خودش به عنوان کارگردانی خوب و قابل احترام در سینمای آمریکا، چگونه فیلم می‌ساخته؛ این است که همه چیز را از اول توضیح می‌دهد: از این که تمرین و روخوانی چه فایده‌ای برای فیلم دارد و چه فیلم‌نامه‌ای را برای ساخت انتخاب کرد شروع می‌کند و به فیلم‌برداری و تدوین و مراحل فنی و نمایش عمومی فیلم می‌رسد و در هر فصل از رابطه‌اش با فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده و بازیگر و مدیر فیلم‌برداری و بقیه‌ی گروه می‌گوید تا در نهایت به خواننده‌اش بگوید فیلم کاری گروهی است؛ نه کاری شخصی.