این کتاب از 12 مصاحبه و یک گزارش تشکیل شده است که همگی آنها بجز یک مصاحبه از مجله «پاریس رویو» انتخاب شده‌اند. این نویسندگان عبارتند از: جرج پلیمتن، وودی آلن، اسماعیل کاداره، طاهر بن جلون، سیمون دوبوار، آیزاک باشویس سینگر، کازوئو ایشی گورو، پی دی جیمز، وی اس نایپل، ژوزه ساراماگو، پل استر، اورهان پاموک، ویلیام ویور و رابرت ژیرو. در کنار این مصاحبه‌ها گزارشی از کارگاه روزنامه‌نگاری گابریل گارسیا مارکز نویسنده کلمبیایی و برنده جایزه نوبل نیز وجود دارد.

مجله «پاریس ریویو» از فصلنامه‌های معتبر ادبی انگلیسی زبان است که از سال 1953 تا به امروز منتشر می‌شود. تمام مصاحبه‌های انجام شده با این نویسندگان، شاعران یا منتقدان ادبی در این مجله کاملا حرفه‌ای هستند و مصاحبه‌گر تسلط فراوانی بر آثار و آرای مصاحبه شونده دارد.

در بخشی از مصاحبه «نایکل وود» با پل استر در مورد شیوه نوشتن وی می‌خوانیم:

من همیشه با دست نوشته‌ام. اغلب با خودنویس، ولی گاهی هم با مداد- بخصوص برای اصلاحات. اگر می‌توانستم مستقیم با ماشین تحریر یا کامپیوتر بنویس، این کار را می‌‌کردم. ولی صفحه کلید همیشه مرعوبم کرده. وقتی انگشت‌هایم در آن وضعیت قرار می‌گیرد، نمی‌توانم درست فکر کنم.

قلم ابزار بسیار ابتدایی‌تری است. احساس می‌کنید کلمات از درون شما بیرون می‌آیند. و آن وقت این کلمات را بر روی صفحه کاغذ حک می‌کنید. نوشتن همیشه این ویژگی ملموس را برای من داشته. یک تجربه فیزیکی است. همیشه توی دفترچه می‌نویسم. و وسواس خاصی در مورد دفترچه‌های شطرنجی و آن مربع‌های کوچک دارم.