دکتر کیومرث منشی زاده متولد 1324 جیرفت کرمان از شاعران بزرگ و مطرح معاصر ایران است که بیشتر او را با عنوان بنیانگذار شعر ریاضی می شناسند. وی در رشته های فلسفه ریاضی فیزیک و حقوق در کشورهای آمریکا فرانسه و ایران تحصیل کرده است.

اکنون از منش زاده دفاتر شعری چون؛ «شعرهای تازه»، «از قرمزتر از سفید»، «تاریخ تاریخ» و «سفرنامه‌ی مرد مالیخولیایی رنگ پریده» منتشر شده است.

کتاب حاضر گزیده ای از اشعار این شاعر است و در یکی از اشعاری که در این مجموعه آمده است می خوانیم:

شب های پاییز
که برگ های معلّق
در ماهتاب
شنا می کردند
من آسمان را
به تماشا می نشستم
دلم می خواست چندان عدد یاد بگیرم
تا همه ی ستاره ها را
شماره کنم

سبک شعری دیگری که منشی زاده ابداع کرده و در قالب آن اشعار زیبایی را نیز سروده؛ «شعر رنگ» نام دارد که در آن به کمک حالت پذیری رنگ‌ها، و رنگ پذیری حالت‌ها، به خلق تصویرهای رنگی می‌پردازد، و از انواع رنگ‌های موجود در زبان فارسی، خلاقانه و با هنرمندی استفاده می‌کند.

در واقع شعر منشی زاده در مسیر اصلی خود شعر نیمایی است، البته با زبان خاص و نگاه ویژه و گرایش‌های شخصی منشی زاده که به شعرش هویتی منحصر به فرد بخشیده است.