این کتاب مجموعه‌ای از ده داستان کوتاه به‌هم‌پیوسته است که همگی یک موضوع را دنبال می‌کنند.

در بخشی از متن کتاب می‌خوانید:

«دومین تجربه‌ی داستانی آتوسا افشین نوید یک روایت به‌هم‌پیوسته‌ی پرماجراست که با ضرب‌آهنگی سریع جلو می‌رود. گچ و چای سرد شده از روزگار یک معلم زن می‌گوید که با دیگران تفاوت دارد. و همین تفاوت است که او را مقابل جهان و آدم‌هایی می‌گذارد که دنیایشان را با مدار محافظه‌کاری تنظیم می‌کنند. قصه‌هایی که این شخصیت از سر می‌گذراند و رخدادهایی که درکشان می‌کند او را به کشف تکه‌های پنهان انسان‌های رو به رویش وا‌می‌دارد. قهرمان او زنی سرکش است و آدم‌های فرعی محافظه‌کارهایی که هرکدام چیزی برای پنهان کردن دارند. افشین نوید بعد مجموعه داستان موفق سرهنگ تمام این مجموعه‌ی به‌هم‌پیوسته را با توجه به احوالات سیاسی – اجتماعی روزگار آدم‌هایی نوشته که سعی می‌کنند هم‌شکل باشند و ناپیدا اما حضور این معلم متفاوت باعث می‌شود آن‌ها ناچار به نمایش درونیاتی شوند که انگار کسی از آن‌ها خبر ندارد. نویسنده با ساختن یک مدرسه‌ی دخترانه پلی می‌زند به جهان زنانه‌ای که مدام در حال انکار خودش است و تمایلی به تفاوت ندارد. قصه از همین‌جا آغاز می‌شود و به پایانی غافلگیرکننده می‌رسد...»