نمایش‌نامه‌ی حاضر، اقتباسی است آزاد از رمان "کلانوس مان" که نگارنده در آن، جنایت‌ها و انسان‌ ستیزی‌های نظام نازیسم هیتلری را به تصویر می‌کشد. این اثر، نشان‌گر دوگانگی اخلاقی و رفتاری در جوامع بشری است که "اوری پیدها" آغازگر شناخت و اعلام آنند. شخصیت اصلی این دوگانگی (دوآلیم) در اثر "کلانوس‌مان"، "اتواولریش" است. او نمادی است از تلون‌هایی که در دوران انحطاط جوامع، رواج می‌یابند و چه بسا خود از جمله علت‌های این انحطاطند. وی از ابتدا تا انتهای داستان، یعنی هنگامی که باید در بن بست گریزناپذیر گزینش "سود خود فروشی به نازیسم" از سوی و "زیان پایداری در حفظ شرافت به بهای اعزام به بازداشت‌گاه و مرگ فجیع از سوی دیگر، یکی را برمی‌گزیند، به الزام همین شخصیت جاه طلبانه‌ی خویش، اولین گزینه را برمی‌گزیند. نیز "مفیستو" که تعبیری است برای نمود بیرونی ابلیس و به نام "مفیستوفه‌لس" در "فاوست" اثر و لفگانگ گوته آمده است در این نمایش نقش "هندریک هوفگن" است که در گفتار و کردار او رخ می‌نمایاند.