کتاب «تجدد و تجدد ستیزی در ایران» از 20 مقاله پراکنده گرد آمده است که در زمان های مختلف به رشته تحریر درآمده و سرانجام در سال 99 میلادی، نویسنده با مقدمه مفصلی در هیات یک مجموعه به دست چاپ سپرده است. به همین دلیل مقدمه، سنگینی همه کتاب را بردوش دارد. میلانی در مقدمه، نخست تعریفی از مدرنیته می دهد و پس از گذری به مقوله «مقاله»، خواننده را با نظریه تازه «نوتاریخ گرایی» آشنا می سازد. آقای عباس میلانی در این کتاب،کوشیده است تا تاریخ ایران را از منظر «مدرنیت» مورد بازشناسی قرار دهد.

قسمتی از این کتاب :


اگر بتوانيم متون مهم گذشته را از نو سخن بياوريم، يعني تارو پودشان را بشكافيم، ساختمان شان را بشناسيم، زبان شان را حلاجي كنيم، مباني و مبادي فلسفي شان را بفهميم، اگر بكوشيم چون باستان شناسي محتاط و مجرب، ذهنيت و جهان بيني مستتر در هر يك از اين متون را بازسازي كنيم رابطه اين ذهنيت را با ساخت قدرت زمانش دريابيم، شايد از اين راه بتوانيم بالمآل، ذهن و زباني نقاد و خود بنياد بيابيم كه هم از قيد سنت فارغ است، هم از تقليد و تعبد از غرب، هم رنگ و هم بافتي بومي دارد، هم پشتوانه اي جهاني.