«پزشک دهکده» در بردارنده دو داستان کوتاه از فرانتس کافکا، نویسنده آلمانی به همراه نقد و تحلیل این داستان‌ها از سوی منتقدان ادبی آلمانی است.

در قسمتی از داستان پزشک دهکده از این کتاب می‌خوانیم:

در موقعیتی بس ناگوار بودم: سفری فوری در پیش داشتم؛ بیماری در وضعیتی وخیم در دهکده‌ای ده فرسنگ دورتر انتظارم را می‌کشید؛ برف و بوران انبوه فضای پهناور میان من و او را پُر کرده بود؛ درشکه‌ای داشتم سبک با چرخ‌هایی بزرگ، دُرست مناسب جاده‌های دهکده‌مان؛ پالتوی خز به تن، کیف پزشکی در دست، آماده سفر در حیاط ایستاده بودم؛ اما اسبی در کار نبود، آری اسب.

دیشب اسبم بر اثر فشار کارهای طاقت‌فرسا در این زمستان یخبندان سقط شده بود؛ کلفَتم اکنون در دهکده همه جا را به دنبال عاریه گرفتن اسبی می‌گشت؛ اما امیدی نبود، می‌دانستم. در حالی که انبوه برف هر چه بیشتر مرا فرامی‌گرفت و هر چه بیشتر از تحرکم کاسته می‌شد، بیهوده آن‌جا ایستاده بودم. کلفتم دمِ دروازه حیاط نمایان شد، تنها و در حالی که فانوس را تکان می‌داد؛ البته کیست که در این ساعت اسبش را برای چنین سفری عاریه بدهد؟ یک‌بار دیگر گشتی در حیاط زدم؛ امکانی نیافتم؛ مغشوش و آزرده لگدی به در فرسوده خوکدانی که سال‌ها بی‌مصرف مانده بود، زدم. در باز شد و با سروصدا پس و پیش رفت. هوایی گرم و بویی دم کرده چون بوی اسب از آن بیرون زد.