سیموئل بکت نویسنده، شاعر و نمایشنامه‌­نویس ایرلندی در ۱۳ آوریل ۱۹۰۶ در دوبلین -ایرلند- به دنیا می‌­آید. درخانواده‌­ای مرفه و مذهبی و خانه­‌ای بزرگ که در باغی در اطراف دوبلین قرار دارد بزرگ می‌­شود، فضایی که بعد‌ها در رمان­‌ها و نمایشنامه­‌هایش انعکاس می‌­‌یابد. از ۱۷ سالگی شروع به آموختن زبان­‌های فرانسه، انگلیسی و آلمانی در کالج ترینیتی دوبلین می‌­‌کند.

در سال ۱۹۲۸ به پاریس عزیمت می‌­‌کند و در مدرسه عالی (école normale supérieur) پاریس نام می‌­‌نویسد. در همان­‌جا است که برای اولین بار با جیمز جویس -نویسنده‌­ای که بیشترین تأثیر را بر او و آثارش دارد- از طریق دوست شاعرش، توماس مک‌گری آشنا می‌­‌شود.

در بیست و سه سالگی مقاله­‌یی به دفاع از جویس به نام «دانته... برونو. ویکو... جویس» می‌­‌نویسد که از متد و آثار جویس در مقابل نقدهایی که سبک او را مبهم و پیچیده می‌­‌خواندند، دفاع می‌­‌کند. سپس اولین داستان کوتاه خود را با نام «پیش فرض» در یک نشریه فرانسوی در سال ۱۹۲۹ منتشر می‌­‌کند.

در سال ۱۹۳۰ اوّلین جایزه ادبی‌اش را برای شعری با عنوان «هُرسکوپ» که الهام گرفته از زندگی دکارت است، کسب می‌­‌کند. آن­گاه به دوبلین باز می‌گردد و به تدریس زبان فرانسه در کالج ترینیتی -کالجی که در آن تحصیل کرده بود- می‌­‌پردازد.

از سال ۱۹۴۹ نوشتن «در انتظار گودو» یکی از مهم‌ترین آثارش را آغاز می‌­‌کند، دو سال بعد رمان «مولوی» (Molloy) را که داستان دو زن داستان­‌نویس است و رمان «مالون می‌­میرد» را می‌­نویسد. «در انتظار گودو» در ۱۹۵۲ منتشر و با موفقیتی چشمگیر مواجه می‌­‌شود.

دهه ۶۰ تغییرات مهمی در زندگی بکت اتفاق می‌­‌افتد، نمایشنامه­‌هایش به روی صحنه می‌­‌روند و در چندین کشور اجرا می‌­‌شوند. بکت موقعیتش را به عنوان یک نمایشنامه‌­نویس مطرح در آوریل ۱۹۵۷ تثبیت می‌­‌کند، یعنی زمانی که دومین اثر مهم­‌اش «آخر بازی» به زبان فرانسه در تئا‌تر رویال لندن به نمایش درمی­‌آید.

بکت نوشتن نمایشنامه­‌های رادیویی را به پیشنهاد BBC در سال ۱۹۵۶ با نمایش رادیویی «همه افتادگان» آغاز می‌­‌کند، از همین زمان نیزمشغول پروژه­‌های سینمایی را با همکاری بوستر کیتون می‌­‌شود.

در سال ۱۹۶۹جایزه نوبل ادبیات به او تعلق می‌­‌گیرد که البته بکت آن را یک فاجعه تلقی کرده و ازدریافت آن خودداری می‌­‌کند. این اتفاق باعث شناخته شدن هرچه بیشتر او، اجرا و انتشار بیشتر آثارش می‌­‌شود. خودداری از دریافت این جایزه بیانگر بی­ میلی و عدم رغبت او برای پذیرفتن تکالیف و وظایفی است که در ارتباط با دریافت این جایزه هستند.

بکت اگرچه نویسنده رمان­­‌هایی چون «مولوی»، «مالون می‌­میرد» یا «غیرقابل نامگذاری» است، اما نام او همواره در جهان تئاتر مطرح است و اورا به عنوان اولین ابزورد نویسی می‌­شناسند که شهرت جهانی کسب کرد.

کتاب حاضر شامل نمایشنامه‌های «بازي بدون كلام1، بازي بدون كلام 2، آمد و رفت، نفس تك‌گويي، Rockaby بداهه اوهايو، catastrople ،nachtand tru و چي كجا» است.

در ابتداي كتاب 11 نمايشنامه مترجم كتاب متن مفصلي را درباره نمايشنامه‌هاي بكت نوشته است. در مقدمه مترجم كه نانوشتن نام دارد درباره نظريه‌هاي ادبي بحث شده است و سپس با پرداختن به جهان بكت و ‌آوردن مثال از نمايشنامه‌هاي وي سعي شده كه خواننده قبل از خواندن نمايشنامه‌ها تصوير روشني در ذهن داشته باشد.