در كتاب «دو رساله درباره سهراب سپهري» دو پژوهش با عناوين «سهراب سپهري و ژاپن» و «سهراب سپهري و ك.تينا» وجود دارد.

در رساله اول نويسنده سعي دارد ثابت كند كه سفر سپهري به ژاپن بود كه زبان او را شكل داد و سپهري را سپهري كرد. در رساله دوم هم نوشته‌هاي دوست صميمي سهراب، «كاظم تينا» آورده شده است.

با انتشار دست‌نوشته‌هاي كاظم تينا در اين كتاب ميزان عمق دوستي بين اين دو نفر آشكارتر مي‌شود. به هر روي در هر دو رساله اين كتاب بخش‌هاي ناشناخته‌اي از زندگي و شعر سهراب سپهري آشكار مي‌شود