رمان مداد نجار به نوعی زندگی انقلابی بزرگی به نام دکتر دابارکا است کمی قبل از شروع جنگ داخلی اسپانیا (1936_1939) تا سال های سخت زندان و بعد، بازگشتش از تبعید پس از مرگ فرانکو ( دیکتاتور اسپانیا) در سال 1975 و مرگ در زادگاهش که در روایتی سیال و به نوعی آمیخته با عشق و شوریدگی او با ماریسا مایو از زبان زندانبان او (اربال) نقل می شود. این ها تمامی خاطرات زخم خورده ی بشری اند که با شخصیت های رمان روایت می شوند و با شوریدگی شخصیت اصلی رمان و دختری به نام ماریسا داستان را پیش می برند. مداد نجار قصه ی زندان سخت و سال های مبارزه، روایت چاله ی پرلجن دنیا، انقلاب، خون های انقلابیون و بیگناهان آن و رنج هایش است.