ارنست گلنر یکی از مهم‌ترین نظریه پردازان در مطالعه ناسیونالیسم است. گلنر در دوران جوانی به عنوان یک شخص سیاسی و ملیگرا شناخته می‌شد. در یک خانواده یهودی آلمانی زبان در دسامبر 1935به دنیا آمد.به عنوان یک چک یهودی، گلنر مجبور به ترک خانه اش در پراگ در سال 1939 (13 سالگی) شد، هنگامی که هیتلر به چکسلواکی حمله کرد از پراگ به انگلستان فرار کرد. در بازگشتش به پراگ بعد از جنگ، متوجه شد که شهر تغییرات زیادی پیدا کرده و بسیاری از جنبه‌های چندفرهنگی خود را از دست داده است. در طی این مدت، پراگ جذبه قوی خود را بر او از دست داده بود: پیش‌بینی تصاحب کمونیست. او تصمیم به بازگشت به انگلستان گرفت.

در یکی از خاطرات خود از شهر در سال 1945 از یک پوستر کمونیستی یاد می‌کند که ظاهرا به کسانی که پرونده‌شان در زمان اشغال خوب بوده است، خوش آمد می‌گوید. اما در نظر گلنر در واقع معنای دقیقا برعکس را در برداشت و دیگر آنجا خانه‌اش نبود. به همین دلیل به دنبال شغل دانشگاهی به انگلستان بازگشت.

وی در سال 1943 بورسیه دانشگاه آکسفورد در رشته «فلسفه، سیاست و اقتصاد» شد و در سال 1947 سمت دستیار پروفسور در رشته «فلسفه و اخلاق» را بدست آورد. او اولین کتاب خود به نام «کلمات و اشیا» را در سال 1959 در زمینه زبان‌شناسی فلسفه منتشر کرد.

او از دهه 50 به انسان‌شناسی اجتماعی علاقه‌مند شد: و کار خود را با نقد و تجزیه و تحلیل خویشاوندی در چارچوب‌های نظم سیاسی در خارج از دولت در بین قبیله‌های مراکش شروع کرد.

کتاب ناسیونالیسم ارنست گلنر (1983) یکی از قوی ترین و اصلی‌ترین تفسیرهای ناسیونالیسم مدرن را فراهم می کند. با بهره‌گیری از طیف وسیعی از رشته‌ها، از جمله فلسفه، انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی، سیاست و تاریخ، گلنر استدلال می‌کند که ناسیونالیسم یک نتیجه اجتناب ناپذیر مدرنیته است.