اين ترجمه بر اساس متون معتبر عربي و با بهره گيري از ترجمه هاي معتبر انگليسي و فرانسوي انجام شده است.

ابراهیم اقلیدی  علاوه بر فراهم كردن منابع تحقيق و نسخه هاي معتبر اين كتاب ،تحقيقي جدي درباره كتاب و داستان هاي آن و نيز اصلي و الحاقي بودن اين داستان ها انجام داد كه در مقدمه مفصل خود بر كتاب تمامي اين مراحل را آورده است.

هزار و يك شب مجموعه‌اي از داستان‌هاي افسانه‌اي قديمي هندي ، ايراني و عربي است كه به زبان‌هاي متعددي منتشر شده‌است.

شروع داستان به نقل از پادشاهي است ساساني با عنوان شهريار (پادشاه) و روايتگر آن شهرزاد (دختر وزير) است. اكثر ماجراهاي آن در بغداد و ايران مي‌گذرد و داستان‌هاي آن را از ريشه ايراني دانسته‌اند، كه تحت تاثير آثار هندي و عربي بوده‌است.

اينكه داستان‌هاي هزار و يك شب مشخص و روشن باشند و تعداد آن‌ها دقيقا هزار و يك باشد چندان واقعي به نظر نمي‌رسد. اما داستان‌هاي زيادي زير نام هزار و يك شب نوشته شده‌است.

به‌گفته علي‌اصغر حكمت اين كتاب پيش از دوره هخامنشي در هند به وجود آمده و قبل از حمله اسكندر به فارسي (پهلوي) ترجمه شده و در قرن سوم هجري زماني كه بغداد مركز علم و ادب بود از پهلوي به عربي برگردانده شده‌است.

اصل پهلوي كتاب ظاهراً از زماني كه به عربي ترجمه شده از ميان رفته‌است. او دليل آنكه كتاب پيش از اسكندر به فارسي درآمده را به مروج‌الذهب مسعودي متوفي به سال ۳۴۶ ه. ق و الفهرست ابن نديم متوفي به سال ۳۸۵ ه. ق مراجعه مي‌دهد و سپس با اشاراتي به مشابهت هزار و يك شب با كتاب استر تورات استدلال مي‌كند كه هر دو كتاب در يك زمان و پيش از حمله اسكندر نوشته شده‌اند و ريشه واحد دارند.

نام ايراني آن هزار افسان است و وقتي به عربي ترجمه شده، نخست الف خرافه و سپس الف ليله خوانده شده، و چنانكه حكمت مي‌گويد در زمان خلفاي فاطمي مصر به صورت الف ليلة و ليله (هزار شب و يك شب) در آمده‌است.