نویسنده : زاکری نولز  

  ترجمه : یاسین قاسمی‌بجد ،طلعت اصغری‌درمیان

افرادی که در این داستان‌ها معرفی می‌شوند همه زندگی واقعی داشتند و از دوره‌های زمانی و کشورهای مختلف هستند. جزئیات داستان‌های آن‌ها تفاوت‌های زیادی با هم دارند اما در اساس خود شباهت‌هایی نیز دارند: از دست دادن کنترل، عذاب روحی و ترس. در واقع ترس در تمامی این داستان‌ها پراکنده است: ترس شخصی، ترس از جنون، ترس از بدنامی تسخیر شیطانی، ترس از بعضی موجودات اهریمنی که فقط آن‌ها می‌توانند ببینند، ترس برای امنیت عزیزانشان و ترس برای پاکی روحشان.
به خاطر داشته باشید در تسخیر شیطانی هیچ چیز شبیه آنچه به نظر می‌رسد، نیست. جن‌گیر ایتالیایی را در نظر بگیرید که یک زن ضعیف و مسن را برای جن‌گیری نزد او آوردند. در ابتدا، او زنی دوست‌داشتنی و مادربزرگی مهربان به نظر می‌رسید که به جای اینکه شیطانی در درونش باشد، باید کیکی که تازه پخته بود را می‌آورد. وقتی جن‌گیر در اتاق با زن مسن تنها شد، پشتش را به زن کرد تا لباس سفیدش را بپوشد. وقتی به سمت او برگشت، پیرزن کوچک، ضعیف و لاغراندام از روی صندلی چوبی که بر روی آن نشسته بود بلند شد و آن را با یک پا بالای سرش گرفت و با چهره‌ای که غیرقابل تشخیص بود، شروع به توهین به مقدسات کرد.
تسخیر شیطانی همیشه خود را همانطور که در فیلم‌ها نشان داده می‌شود، نمایان نمی‌سازد. به‌عنوان‌مثال، پسری دوازده ساله نسبتاً چاق، به نام تیم را در نظر بگیرید، که نشانه‌های کمی از تسخیر جن را نشان داد. چیزی که توجه مردم را به خود جلب کرد، کار او نبود، بلکه تأثیری بود که روی دیگران داشت: فقط حضور تیم می‌تواند باعث عصبانیت و خشونت در جمعی از افراد شود. بسیاری از مردم با صحنه نه چندان خوشایند "سوپ نخود" از فیلم جن‌گیر یا صحنه مشابهی که در یکی از قسمت‌های قدیمی پرونده‌های ایکس دیده‌اند، آشنا هستند. باور کنید یا نه، برای افراد غیرعادی نیست که در طول جن‌گیری مواد عجیب‌وغریب را استفراغ کنند، اگرچه استفراغ پرتاب شدنی، مانند فیلم‌ها، بیشتر افسانه است تا حقیقت.